© Rootsville.eu

Joyce Vanderhoydonck Trio


MonCafé Hasselt
2016, oktober 30


Club: MonCafé

artist: Joyce Vanderhoydonck

© Rootsville 2016

review & photo credits: Freddie

 

Het loont steeds meer en meer om je licht eens te gaan opsteken bij onze studenten aan de verschillende conservatoria want het zijn op die plaatsten dat de toekomstige talenten zich aan het ontluiken zijn. Wanneer zulke ‘youngsters’ dan ook nog met regelmaat optreden kan en moet je deze ondersteunen want deze ‘live’ concerten zijn trouwens de bouwstenen voor hun latere succes. Eén zo iemand is Joyce Vanderhoydonck. Zij verkaste richting Ghent naar het ‘Conservatorium School of Arts’ en het is die keuze dat haar levenswandel enigszins zal gaan beïnvloeden. Samen met enkele studiegenoten zag ik haar eerder dit jaar al aan het werk met haar Joyce Vanderhoydonck Quartet maar ook al lijkt de wereld voor sommigen onder ons al tamelijk snel te draaien toch is dit niets in vergelijking met de wereld van creatieve zielen als deze Joyce.

Recent stapte deze Joyce Vanderhoydonck in het project ‘Schemer’ samen met Tane Cornelissens aan de black & white keys, Zjef Van Steenbergen aan de bass en Tom Peeters op de drums. Het resultaat van deze samenwerking vertaalde zich in een eerste Nederlandstalige single die als titel ‘Hart’ meekreeg. Nederlandstalige jazz is weer eens iets anders maar zeker en vast bewonderenswaardig te noemen en wanneer het dan nog aangrijpend mooi is zou dit best de start van iets moois kunnen zijn.

Door de ondersteuning van Arne Van Coillie is Limburg zowat de 'place to be' aan het worden voor de jazzliefhebber want her en der duiken steeds weer locaties op in deze provincie waar 'live' concerten de saaiheid van het thuiszitten proberen te doorbreken. Eén zo een plaats is zeker ook het 'MonCafé' in het centrum van onze jeneverstad en op zondagavond 30 oktober stond er dit Joyce Vanhoydonck Trio op de affiche. Omdat dit muziekcafé er zich helaas niet toe leent om grotere ensembles te huisvesten werd drummer Tom Peeters van 'Schemer' maar thuisgelaten vandaar dit 'Trio'.

Het merendeel van de setlist bestaat bij dit trio uit het enorme arsenaal aan 'standards' die de jazzwereld rijk is. Zo krijgen we onder meer nummers als Gershwin zijn 'But Not For Me' en ja één van mijn favorieten op dit nummer is zonder meer Chet Baker en dan komen we bij uit bij de ontwapende eenvoud waarmee hij dit nummer weet te brengen. Diezelfde 'soul' weet ook deze Joyce Vanderhoydonck naar ons over te brengen en met haar jeugdige speelsheid weet zij haar bindtekesten met een nodige dosis humor te brengen. Soms intiem en timide, dan weer speels en improviserend maar telkens met de nodige ernst die je aan haar lippen doet kluisteren.

Haar kompanen Tane Cornelissens aan de keyboards en Zjef Van Steenbergen op de elektrische basgitaar gaan zo goed in haar wereld op dat het één goed geheel lijkt te vormen en daarbij worden soms kleine foutjes met hun jeugdige ontwapend enthousiasme tot het minimalistische herleid. Niet vergeten dat we hier in een etablissement zitten waar het leven gewoon verder gaat en toch moet worden aanzien als een 'Live Music' café en daarbij kunnen we toch nog enigzins wegdromen in een 'enchanted evening' met pareltjes als 'How Insensitive' en Billie Holiday haar 'You Don't Know What Love Is' en of we dat niet weten...

single Hart op you tube: clip

more pics on